Telewizor i komputer to tak zwane pochłaniacze czasu. Marnujemy
przy nich czas. Czas, którego nie da się kupić, jest ograniczony, nie
wiesz nawet ile go masz! Jest to najcenniejszy „towar” na świecie. Czy
wykorzystywanie go na rzeczy mało ważne, mało istotne, bądź zwyczajnie
głupie jest sensowne?
Oczywiście można komputer i telewizor wykorzystywać do rzeczy
ciekawych, do nauki, to zdobywania wiedzy, do tworzenia czegoś. Nie ma
też nic złego w tym, że po prostu odpoczywamy oglądając coś lekkiego, co
nie wymaga uwagi. Serial, czy jakiś program rozrywkowy, tylko niech to
będzie tylko małym dodatkiem do życia, a nie jego sensem. Żyjemy w
czasach szybkiego rozwoju, ludzie są inteligentni, dostęp do wiedzy jest
praktycznie nieograniczony. Jednak większość ludzi rozwija się tylko w
latach szkolnych i to nie zawsze...
Później następuje stan stagnacji,
odrętwienia, braku chęci do jakiejkolwiek nauki bądź zmiany myślenia.
Wyklarowało się myślenie odbębnienia swojej pracy, byle już się
skończyło, następnie cały wolny czas którego częstokroć nie jest tak
dużo poświęcamy na oglądanie telewizji bądź siedzenie przed komputerem
nie robiąc na nim nic produktywnego. Czy nie jest to straszne?
Brak ograniczeń w zdobywaniu wiedzy sprawił
paradoksalnie, że ludziom przestało się chcieć. Zawsze mogą zrobić to
później, jutro, a jak nie jutro to pojutrze. Tak przeżywają swoje życie,
bez polotu, za to z narzekactwem i lenistwem. Czy tak musi być?
Oczywiście, że nie! Wystarczy chcieć, ogarnąć się i zacząć działać! Czy
jest to proste? Nie, ale na pewno lepsze i ciekawsze, warto działać,
poczucie spełnienia jest wspaniałe. Uczucie, że robię coś twórczego, coś
kreatywnego jest cudowne. Zmotywuj się do działania, wyznacz sobie
cele. Bądź kreatywny, uśmiechaj się, podróżuj i nie narzekaj! Zdobądź
świat, no bo jak nie Ty to kto?
-------------------------
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz