Żyjesz nie zastanawiając się nad tym, jak funkcjonujesz. Jest oczywiste dla Ciebie, że potrafisz jeść, spać, chodzić, czytać czy pisać. Jeśli jesteś zdrowy, nie zastanawiasz się nad tym, jak twój organizm funkcjonuje i broni się przed chorobami. Tak ma być, to mi się należy….
Jednak czy na pewno nie powinno Cię to obchodzić? Okazuje się bowiem, że jesteś jak skomplikowana maszyna, jak robot. Składasz się z wielu skomplikowanych procesów, które dosłownie kierują twoim życiem. Można by rzec, że nie panujesz nad tym, no chyba, że zaczniesz obserwować siebie i rozróżniać te procesy.
Co mam na myśli mówiąc rozróżniać? Mam na myśli rozróżnianie tych procesów, które są dla ciebie szkodliwe i toksyczne, oraz tych, które są pożądane i zbawienne. Wymienię tu kilka szkodliwych, które są dość oczywiste, czyli: palenie, tłuste jedzenie, siedzący tryb życia. Wymienię również te mniej oczywiste, abyś mógł zorientować się w czym rzecz, np: uzależnienie od negatywnych emocji typu smutek, który prowadzi do wchodzenie w sytuacje dające możliwość nasycenia się tymi emocjami. Między innymi: użalanie się nad sobą, umartwianie się, stany depresyjne spowodowane toksycznym myśleniem o sobie, typu: jestem bezwartościowy, nic nie potrafię.
Być może zastanawiasz się teraz czy panujesz czy nie panujesz nad swoim życiem? W gruncie rzeczy 95% ludzi nie robi tego, gdyż nie ma tego nawyku. Wielu tych, którzy skłaniają się ku refleksjom, nie dochodzi do konkretnych wniosków. Zawiedzeni i zniecierpliwieni zaczynają pojmować rozmyślania nad bytem jako niepotrzebną stratę czasu, która prowadzi donikąd.
Więc jak to jest? Zastanawiać się czy nie? Każdy z nas powinien znać na tyle siebie by móc świadomie kierować swoim życiem, jednak żeby dojść do tego poziomu trzeba przejść pewien proces, który jest konieczny by znaleźć się na drodze kreacji. Czy Ci to potrzebne? Tego nie wiem. Zadaj sobie pytanie: Czy lepiej jest znać drogę i zmierzać nią do pewnego celu, czy też po prostu wolisz kluczyć, a cel jakoś może się zrealizuje przez przypadek?
Ja wybieram życie celowe, bo wycieczki krajobrazowe mogę realizować, wtedy kiedy mam na to ochotę. Jak to zrobić? Uczymy się tego całe życie, świadomego słuchania i obserwowania siebie. Czasem jest już po zdarzeniu ale to właśnie wtedy gromadzisz te najlepsze doświadczenia, kiedy po akcji jesteś wstanie przemyśleć swoje nawyki, reakcje, emocje, myśli i czyny. Kiedy jesteś świadom tych wszystkich elementów, jesteś też wstanie zmienić te, które są niepożądane. Zachęcam do ciągłego analizowania siebie oraz wzmacniania tych schematów, które ci sprzyjają i wykluczania tych, które ci szkodzą. Pamiętaj, twój umysł może być piękny.
źródło: sukceslink.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz